Nog een paar uur

Voordat ik eenentwintig ben!

Ik wil hierbij even mijn familie en vrienden bedanken voor de hippe pakketjes die ze hebben opgestuurd. Heel erg bedankt! De smurfen heb ik in de kast op een rijtje gesmurft. Heel erg smurf!
Mijn enkel doet overigens nog steeds pijn en ik kan dus al een tijdje niet voetballen. In plaats daarvan ben ik begonnen met gewichtheffen, zodat ik tenminste nog wat beweging heb. Zelfs fietsen is best pijnlijk. Het ziet er naar uit dat onze vakantie ook weer snel over is, nog maar een week of twee, als ik het goed heb. Dan word het weer studeren(ack!)
Och, het wordt wel een moeilijker semester, maar ik heb er het volste vertrouwen in.
Japan begint trouwens wel erg te wennen en ik denk dat ik, wanneer ik terugga, het ontzettend ga missen. Vooral alle mooie dames die hier rondlopen in hotpants(in de winter) :) Nu ja, dat ook natuurlijk, maar vooral het gevoel dat je je in een compleet andere omgeving bevind waar alles anders is dan je gewend bent. Damn, dat ga ik zeker missen.

Waarom ik Crowded House haat

Of hoe mijn reis naar Korea nooit begon..

Jullie lezen het goed. Op dit moment zou ik in Korea moeten vertoeven, maar in plaats daarvan zit ik achter internet mijn blog te updaten, waarom ik niet in Korea zit op dit moment.
Gisteren vertrokken Andries en ik vanuit ons stulpje in Nagasaki richting het station om daar de trein naar Fukuoka te pakken. Vrij wel ogenblikkelijk begon het te miezeren en staken wij de paraplu's op. Vol positieve energie besloten we dan ook dat in Pusan het weer anders zou kunnen zijn, aangezien er toch een zee tussen zit.
Aangekomen in Fukuoka was het nog steeds niet gestopt met regenen, en dat zou het ook niet meer, voor de duur van de gehele reis. Na onze spullen hebben gedropt in het hostel en wat gegeten te hebben, besloten we toch maar vroeg te gaan slapen, vooral omdat we vandaag zo ontzettend vroeg opmoesten.
Het zou wat aangenamer zijn geweest, als de bedden niet zo vreselijk onbeslaapbaar waren. Het waren niet meer dan schuimrubberen matrassen. Natuurlijk hielp het raam - dat niet bedekbaar was- ook niet, vooral niet als er om de vijf minuten licht door schijnt. Kortom; slecht geslapen en best gaar vertrekken we per taxi naar de haven van Fukuoka. Daar aangekomen zijn de in-check proceducers snel achter de rug, het was een kwestie formulieren en paspoort geven, waarna je door mocht lopen.
Na een tijdje zaten we dan toch in de boot die ons naar Korea zou brengen. Ondertussen regent het nog steeds. Blijkbaar hebben we, net zoals 'Crowded House' zong, 'het weer met ons meegenomen'. Dit leidde ertoe dat er golven van drie meter stonden, waardoor de veerdienst voor twee dagen gestopt werd. Juist de dagen dat wij naar Pusan wilde gaan. We zaten ondertussen een kwartier in de boot.
Dus, na besloten te hebben om de reis maar te cancelen en ons geld terug te vragen, zijn we weer terug naar Nagasaki gegaan. Daar hebben we gelijk maar ons geld opgehaald en zitten we nu weer veilig in ons eigen 'hostel' in Nagasaki.
Daar gaat de geplande vakantie dus. Ik baal dus als een stekker, vooral omdat volgende week de prijzen al weer onbetaalbaar worden. Denk aan dertig-duizend yen voor drie dagen in Pusan, iets wat we niet willen betalen voor zo'n korte tijd. Jammer, maar helaas, dus.
Och, nog een week totdat ik verjaar, dan spendeer ik al het geld dat ik van de reis heb gekregen. :P

Status

Even een korte update voordat ik volgende week naar Pusan vertrek. Waarschijnlijk vertrekken we dinsdag al naar Fukuoka omdat we de volgende dag belachelijk vroeg in de haven moeten zijn om de boot te pakken. Als alles goed loopt zijn we dan drie dagen onder de panne in Korea.
Momenteel is de moeder van Jonathan ook gearriveerd in Japan en gaat Jonathan binnekort weg om zijn moeder Japan te laten zien, waaronder Kyoto, Osaka en Nara.
Eigenlijk is de vakantie best snel voorbij gegaan, vooral als je geen echt houvast hebt, omdat college pas de achtste van april weer begint. Dus worden de dagen weggesleten met zwemmen, feesten, bijkomen van feesten, naar de film gaan, films kijken en buiten in de zon boeken lezen. Daarnaast is het bijna tijd voor ''Hanami" het bekijken van de kersenbloesem, wat een van de dingen is die je gezien moet hebben als je een jaar in Japan zit. Dat lijkt me wel een leuke aflsluiting van de vakantie die we gehad hebben.
Op dit moment heb ik last van mijn enkel, te danken aan het intensieve voetbal van gisteren. (Waarbij ik nog wel twee keer heb gescoord.) Ook hadden Andries en ik het briljante idee om de gewichten die op de vijfde verdieping lagen eens uit te proberen. Ik heb nog nooit zoveel spierpijn gehad in mijn armen. Daar bovenop heb ik alweer last van mijn maag, waar ik drie weken geleden diarree had, heb ik nu last van opstopping dus eet ik pruimen of mijn leven ervan afhangt. Hopelijk is het over voordat ik naar Korea vertrek.
Tot de volgende keer!

Eindelijk

Eindelijk heb ik alle foto's die ik heb genomen online gekregen zonder dat ik een 'blue screen of death' kreeg tijdens het uploaden van de desbetreffende foto's. Niet om het een of ander, maar Vista lijkt vaak op vloeibare troep dat in de vorm van een computersysteem is gegoten.
Afijn, alhier de foto's
KLIK
Oh, en Andries en ik gaan waarschijnlijk voor drie dagen naar Phusan in Korea. Na de reis blijven we ook even in Fukuoka plakken, tenminste, dat is het plan. Wish me luck.