Waarin hij realiseert dat de koek op is.

En toen zaten Jonathan en ik op de kamer van Masa, een vriend van Jonathan die twee jaar geleden in Leiden op uitwisseling was. In Tokyo, dus.
Dit is onze. Laatste. Dag. In. Japan.
Het is nog best moeilijk voor te stellen dat we vanaf morgen weer in Nederland gaan vertoeven en dan weer in Leiden moeten gaan studeren, hoewel ik wel graag naar huis toewil.
Dus.

Ik kom aan op Schiphol om 20:10 Nederlandse tijd, mochten er mensen geinteresseerd zijn in het ophalen van een jet-lagged Maarten.

Met vluchtnummer BA 0442, overigens. :P

Tot in Nederland!

Waarin hij zich verbaast.

Serieus. Waarom zijn Japanners zo verschrikkelijk slecht in Engels?

Ik sta even buiten te praten met een meisje dat ook met de uitwisselingsstudenten rondhangt (Vertaalt uit het Japans)
Zij: Weet jij hoe dit heet (ze wijst naar een plantje, dat in mijn ogen gewoon onkruid is)
Ik: Nee, wat is dat
Zij: Hm, dit is een kruid ehm....je weet wel een "harb"
Ik: Een wat?
Zij: Een "harb"
Ik: Wat is een "harb"?
Zij: Is mijn Engels fout?
Ik: Oh! Je bedoelt "herb"!
Zij: Dat zei ik toch; "harb"

Zucht. Japanners en hun Japengels toch.

PS.

Een tweede insecten invasie is net begonnen. Wens mij succes.