Gasp!

Als ze in Japan van trambestuurder wisselen, nemen de nieuwe bestuurders hun pet voor je af en buigen ze voor je!
Daar kan de NS nog een puntje aan zuigen :P

Wis en waarachtig!

Ik heb zowaar een bijbaantje in Japan, dat mij zo'n vijfduizend yen per keer betaalt. Niet slecht, non? Voor dit geld krijg ik een gratis lunch en hoef ik alleen maar anderhalf uur met Japanse dames te praten, in het Engels, zodat hun Engelse conversatie vordert, terwijl ik af en toe wat moeilijke Engelse termen uitleg op een whiteboard. Een geweldig makkelijk en leuk baantje, dacht ik zo. Vandaag mijn echte eerste werkdag gehad en ze waren erg blij met mijn les, bleek achteraf. Alleen ben ik niet zo gewend aan praten voor anderhalf uur aan een stuk dus mijn keel was aardig droog aan het einde van de negentig minuten. Nochtans, ik denk dat het wel wat makkelijker word naarmate de tijd vordert.
Ook had ik een vreemde ontmoeting met een Japanse man vandaag in de supermarkt, die een woordje Engels sprak en mij dingen vroeg over Siebolt en Pompe, waar ik vrij weinig over wist. Hij bleef telkens terugkomen om met mij te praten, wat een beetje ongemakkelijk was, voor mij. Uiteindelijk gaf hij mij een halve kilo vlees mee als cadeau en ik heb nog geen idee hoe ik dat in een gerecht ga verwerken. Japanners zijn en blijven maf.

Shazam~!

In den beginne was er niets...
en toen waren er foto's

CLICK